Główną bohaterką dramatu jest trzydziestoletnia Marta, dobrze rokująca lekarka, która z niewyjaśnionych do końca powodów opuszcza swojego, równie dobrze sytuowanego, męża Jacka i rozpoczyna życie na własną rękę. Zachłyśnięta niespodziewanie odzyskaną swobodą kobieta trafia do łóżka z przypadkowo poznanym Arturem - pracującym jako ochroniarz na prywatnym osiedlu, gdzie mieszka Marta. Pech chce, że Marta zaraz po fatalnym zbliżeniu zachodzi w ciążę. Na niewiele zdają się życiowe rady jej siostry Alicji, odwiedzającej Martę po tym, jak jej własne życie małżeńskie niespodziewanie legło w gruzach. Wkrótce do dramatu włącza się ponownie Artur, który tym razem w mocnej asyście swojej matki, postanawia zawalczyć o prawo do poczętego dziecka.
Tym, co w przypadku Jestem Twój wydaje się najsilniej wyczuwalne, jest teatralna proweniencja filmu. Nie sposób nie dostrzec, że teatr najmocniej ukształtował artystyczną wyobraźnię reżysera. I faktycznie, w filmie zdecydowanie najbardziej udane są właśnie te sceny, które najwyraziściej nawiązują do współczesnego dramatu, jak choćby moment katartycznego "pojednania" rodzin Marty i Artura.
Jednocześnie, mimo że Grzegorzek w tekście dramatu Thompson porusza się z dużą swobodą i pochwały godną erudycją, aktorstwo filmu pozostawia pewien niedosyt. O ile aktorom drugoplanowym udało się stworzyć intensywne, groteskowe, lecz przekonujące postaci – by wspomnieć doskonałą Dorotę Kolak w roli matki Artura czy neurotyczną Romę Gąsiorowską, odtwórczynię roli Alicji – o tyle Małgorzata Buczkowska-Szlenkier z pierwszoplanowej roli Marty wydobywa zadziwiająco niewiele charakteru. Zabrakło kreacji Buczkowskiej dramatyzmu i przerysowania, które tak bardzo naznacza pozostałe postaci dramatu Grzegorzka.
Skonfrontowani z neurotycznymi bohaterami filmu, z których każdy nosi brzemię jakiegoś emocjonalnego okaleczenia, w końcu odkrywamy, że historią rządzi coś więcej niż tylko nieustanne krzyki i niekontrolowane wybuchy złości. Szablonowe postaci, których motywacje bez trudu można wysnuć z bezpretensjonalnie zilustrowanych w filmie życiorysów, w ekstremalnych interakcjach ze sobą niespodziewanie odkrywają na moment swoją bezbronność i zagubienie w świecie.
Rozgraniczając główną historię fatalnej w skutkach relacji Marty i Artura od wszystkich wątków pobocznych, w filmie Grzegorzka mamy do czynienia z przypowieścią traktującą o klasycznym mezaliansie, który przez naruszenie wyznaczonego społecznie harmonijnego porządku przynosi nieodwracalne skutki. System, którego funkcjonowanie zostało zaburzone, samoistnie będzie usiłował wyeliminować błąd. Stąd Martę, jakby nie dość zagubioną w świecie, dotykają raz po raz kolejne konsekwencje zbliżenia z Arturem. I mimo że cierpki finał historii zdaje się przywracać ów zaburzony porządek do ładu, świadomość, że bohaterowie już nigdy nie będą tacy sami, utwierdza w przekonaniu, że los bezpowrotnie potrafi skomplikować nawet najbardziej poukładane życie.
Jestem Twój wprowadza także wątek nierówności społecznej spowodowanej arbitralnym podziałem klasowym na gorszych i lepszych. W obliczu nawarstwiających się oznak dyskryminacji i rosnącego braku szacunku Artur, a zwłaszcza jego matka podejmują desperacką walkę o nienarodzone dziecko, bynajmniej nie z miłości, lecz w obronie własnych ideałów oraz w intencji rehabilitacji podeptanej godności.
Ostatni film Mariusza Grzegorzka jest ciekawy przede wszystkim ze względu na to, jak zmyślnie pogrywa z naszymi przyzwyczajeniami odbiorczymi, serwując nam pełną pretensji historyjkę o dojrzewaniu do odpowiedzialności za swoje decyzje, ukrywa za nią – bardzo przewrotnie skonstruowaną - psychodramę. Zza fasady komiksowej farsy Grzegorzek z wizyjnym rozmachem przekonuje, jak krucha może być tak zwana życiowa mała stabilizacja.
Jestem Twój
scenariusz i reżyseria: Mariusz Grzegorzek
zdjęcia: Szymon Lenkowski
grają: Małgorzata Buczkowska-Szlenkier, Mariusz Ostrowski, Roma Gąsiorowska, Dorota Kolak, Ireneusz Czop, Lech Mackiewicz i inni
kraj: Polska
rok: 2009
czas trwania: 100 min
premiera: 17 września 2010 (Polska), 2 września 2009 (Świat)
Krakatau
Tym, co w przypadku Jestem Twój wydaje się najsilniej wyczuwalne, jest teatralna proweniencja filmu. Nie sposób nie dostrzec, że teatr najmocniej ukształtował artystyczną wyobraźnię reżysera. I faktycznie, w filmie zdecydowanie najbardziej udane są właśnie te sceny, które najwyraziściej nawiązują do współczesnego dramatu, jak choćby moment katartycznego "pojednania" rodzin Marty i Artura.
Skonfrontowani z neurotycznymi bohaterami filmu, z których każdy nosi brzemię jakiegoś emocjonalnego okaleczenia, w końcu odkrywamy, że historią rządzi coś więcej niż tylko nieustanne krzyki i niekontrolowane wybuchy złości. Szablonowe postaci, których motywacje bez trudu można wysnuć z bezpretensjonalnie zilustrowanych w filmie życiorysów, w ekstremalnych interakcjach ze sobą niespodziewanie odkrywają na moment swoją bezbronność i zagubienie w świecie.
Rozgraniczając główną historię fatalnej w skutkach relacji Marty i Artura od wszystkich wątków pobocznych, w filmie Grzegorzka mamy do czynienia z przypowieścią traktującą o klasycznym mezaliansie, który przez naruszenie wyznaczonego społecznie harmonijnego porządku przynosi nieodwracalne skutki. System, którego funkcjonowanie zostało zaburzone, samoistnie będzie usiłował wyeliminować błąd. Stąd Martę, jakby nie dość zagubioną w świecie, dotykają raz po raz kolejne konsekwencje zbliżenia z Arturem. I mimo że cierpki finał historii zdaje się przywracać ów zaburzony porządek do ładu, świadomość, że bohaterowie już nigdy nie będą tacy sami, utwierdza w przekonaniu, że los bezpowrotnie potrafi skomplikować nawet najbardziej poukładane życie.
Jestem Twój wprowadza także wątek nierówności społecznej spowodowanej arbitralnym podziałem klasowym na gorszych i lepszych. W obliczu nawarstwiających się oznak dyskryminacji i rosnącego braku szacunku Artur, a zwłaszcza jego matka podejmują desperacką walkę o nienarodzone dziecko, bynajmniej nie z miłości, lecz w obronie własnych ideałów oraz w intencji rehabilitacji podeptanej godności.
Ostatni film Mariusza Grzegorzka jest ciekawy przede wszystkim ze względu na to, jak zmyślnie pogrywa z naszymi przyzwyczajeniami odbiorczymi, serwując nam pełną pretensji historyjkę o dojrzewaniu do odpowiedzialności za swoje decyzje, ukrywa za nią – bardzo przewrotnie skonstruowaną - psychodramę. Zza fasady komiksowej farsy Grzegorzek z wizyjnym rozmachem przekonuje, jak krucha może być tak zwana życiowa mała stabilizacja.
Jestem Twój
scenariusz i reżyseria: Mariusz Grzegorzek
zdjęcia: Szymon Lenkowski
grają: Małgorzata Buczkowska-Szlenkier, Mariusz Ostrowski, Roma Gąsiorowska, Dorota Kolak, Ireneusz Czop, Lech Mackiewicz i inni
kraj: Polska
rok: 2009
czas trwania: 100 min
premiera: 17 września 2010 (Polska), 2 września 2009 (Świat)
Krakatau