Na scenie w Malinie spotykają się trzy artystki: zafascynowana jogą oraz śpiewem tradycyjnym aktorka, Marta Malikowska; antropolożka, śpiewaczka, znawczyni i propagatorka muzyki ludowej Maniucha Bikont oraz Agata Siniarska – performerka, choreografka i joginka aktywnie działająca na rzecz stworzenia feministycznej wizji choreografii.

Artystki wspólnymi siłami przeprowadzają artystyczno-antropologiczny eksperyment, inspiracje dalekowschodnie łącząc z wschodnioeuropejską tradycją ludowego śpiewu, strategiami emancypacyjnymi i sesją medytacyjną. Stwarzają Świątynię Niewidzialnego Różowego Jednorożca pod wezwaniem Boskiej Matki Jogicznej.

Punkt wyjścia do projektu stanowił życiorys i działalność Maliny Michalskiej, jednej z pierwszych propagatorek jogi w Polsce, autorki popularnego podręcznika Hatha-Joga dla wszystkich, aktorki i tancerki. W latach 60., kiedy nauczycielami jogi byli głównie mężczyźni, Michalska otworzyła w Warszawie własną szkołę, na rzecz dalekowschodniej praktyki porzucając scenę. W Malinie stawiamy pytania o to, jaka jest relacja między aktorstwem i praktyką jogiczną. Jakiego rodzaju poszukiwania duchowe i pracę nad samorozwojem zakładają? Jakie są wspólne cele jogi i feminizmu? Czy istnieje związek między jogą i kreatywnością? Czym jest dzisiaj rytuał? Jak prawidłowo rozciągać psoas – mięsień duszy? Jak siedzieć? Jak leżeć? Jak oddychać?

TWÓRCY:

Pomysł i reżyseria: Marta Malikowska

Performans: Marta Malikowska, Agata Siniarska, Maniucha Bikont

Tekst i dramaturgia: Anka Herbut

Scenografia i kostiumy: Maja Skrzypek

Choreografia: Agata Siniarska

Muzyka: Maniucha Bikont

Wideo: Nastia Vorobiova

Reżyseria światła: Alexandr Prowaliński

Produkcja: Stowarzyszenie Twórców „Cztery wymiary to dla nas za mało”

Więcej informacji na stronie Instytutu Teatralnego

____________________________

„Placówka” to konkurs na projekt teatralny, którego celem jest umożliwienie artystom i grupom twórczym, posiadającym ograniczone możliwości długofalowej pracy, prowadzenie poszukiwań nad nowymi formami i językiem teatralnym.

Program ma pomóc w powstawaniu oryginalnych artystycznie i tematycznie przedstawień, które mogłyby wzbogacić polskie życie teatralne. Wspiera on poszukiwania teatralne poprzez stworzenie finansowych i organizacyjnych możliwości pracy nad nimi ze środków i przy wykorzystaniu infrastruktury Instytutu. Preferowane są eksperymentalne propozycje artystyczne, opierające się na poszukiwaniach formalnych i podejmujące ważkie problemy. „Placówka” otwiera się na rozmaite odmiany współczesnej sztuki scenicznej, łączące teatr z tańcem, sztukami wizualnymi, mediami, aktywizmem społecznym itp. Zgłoszenia do programu nie są objęte żadnymi ograniczeniami formalnymi, tak wobec kandydatów, jak i zgłaszanych projektów. Aplikować mogą wszyscy: stowarzyszenia i organizacje artystyczne, nieformalne grupy twórcze, kolektywy artystyczne.

Informacja pochodzi z fanpage'a na Facebooku Instytutu Teatralnego.