Przedstawienie Studniaka zainaugurowało otwarcie Sceny Ciśnień – pod taką nazwą funkcjonuje nowa sala kameralna Capitolu. Wybór projektu wydaje się bardzo trafny, bo z jednej strony spektakl jest dość nastrojowy, a z drugiej zaś wykorzystuje w znacznym stopniu potencjał nowej przestrzeni. Ciekawą scenografię, utrzymaną w odcieniach czerni i bieli, dopełniają funkcjonalne zdobione ramy, które umieszczone zostały nad sceną i w jej zakamarkach. To tam z czasem pojawiają się głowy – a w finale także inne części ciała – bohaterek, które mają coś do powiedzenia lub wyśpiewania Serge'owi (w roli głównej Cezary Studniak). Wystrój ewoluuje wraz z rozwojem akcji, pojawiają się mikrofony, baloniki, barowe krzesła oraz wykonana z pleksi, ruchoma kabina – studio nagraniowe, w którym narodził się najsłynniejszy przebój muzyka. 

Studniak wykorzystał w swej opowieści postaci pięciu kobiet, związanych różnymi relacjami z Gainsbourgiem. Wiodącym dialogiem jest wywiad, którego kompozytor udziela jednej ze swych życiowych i zawodowych partnerek, Jane Birkin (Helena Sujecka). Uzupełnieniem dla prowadzonych rozmów oraz autorefleksji głównego bohatera są zgrabnie wplecione w tę historię piosenki. Taka konstrukcja spektaklu przywodzi na myśl programy wspominkowe poświęcone artystom, w których przywołuje się zarówno ich wypowiedzi, jak i opinie ludzi, którymi za życia się otaczał, a całość przeplatana jest teledyskami i nagraniami z koncertów.
Teksty francuskich piosenek zostały napisane przez Tymona Tymańskiego (na podstawie tłumaczeń Anety Cardet), nie powinna zatem dziwić ich dosadność i bezpośredniość –  „Requiem zjeba” jest tego najlepszym przykładem. Nie tylko zresztą utwory muzyczne są dość wulgarne, bo Serge nie przebiera w słowach, kiedy opowiada o swoim skomplikowanym życiu. Ma on również tendencję do włączania do wypowiedzi złotych myśli, zarówno swoich, jak i cudzych – tworzy to wszystko zabawny, mocno ironiczny obraz Francji lat 60-tych. Na przykład, kiedy Jane przypomina o skandalu, jaki wybuchł po upublicznieniu utworu „Je t'aime...moi non plus”, Serge z rozbawieniem odpowiada, że „Watykan jest jego najlepszym agentem reklamowym”. Większość ze słodko-gorzkich refleksji kompozytora dotyczy jednak jego związków z kobietami. Wśród nich pojawia się także postać córki, Charlotte Gainsbourg (w tej roli młodziutka i bardzo utalentowana Klaudia Waszak), z którą łączyły go równie skomplikowane relacje. Na scenie odegrany został teledysk do piosenki „Lemon incest”, który wywołał kolejny w życiu Serge'a skandal – tym razem został oskarżony o promowanie kazirodztwa i pedofilii. 

Wszystkie aktorki stworzyły ciekawe portrety kobiet zafascynowanych lub zakochanych w ekscentrycznym skandaliście – każda z nich daje również na scenie popis swych wokalnych i tanecznych możliwości. Cezary Studniak natomiast z właściwą sobie nonszalancją kreuje postać Gainsbourga, który nie rozstaje się z papierosem, zachowuje dystans do świata oraz własnego życia. Wszystkie podsumowania, które w jego imieniu czynią kobiety, są dla niego mało interesującym tematem. 

Kocham cię. Ja ciebie też nie jest nie tylko dogłębnym studium przypadku, którego na podstawie kariery i historii życia Gainsbourga dokonali twórcy, a które zostało uzupełnione o portret psychologiczny, zarysowany dzięki analizie jego damsko-męskich relacji. Jest to także bardzo udane widowisko muzyczne. Znane utwory nabierają nowego sensu dzięki tekstom Tymańskiego oraz nadbudowie dramaturgicznej, która jest efektem umieszczenia pojedynczych piosenek w spójnej biograficznej opowieści. 



Kocham cię. Ja ciebie też nie. Serge Gainsbourg

Teatr Muzyczny Capitol 

Muzyka i słowa: Serge Gainsbourg
Scenariusz i reżyseria: Cezary Studniak
Polskie teksty piosenek: Tymon Tymański
 na podstawie tłumaczeń Anety Cardet
Kierownictwo muzyczne: Krzysztof Wiki Nowikow
Scenografia: Michał Hrisulidis
Kostiumy: Mateusz Stępniak
Choreografia: Ewelina Adamska-Porczyk
Wizualizacje: Karol Rakowski Spectribe Film & Theater Production
Asystent Reżysera: Agnieszka Kozak
Obsada:
France Gall: Ewelina Adamska-Porczyk
Brigitte Bardot: Justyna Antoniak
Bambou: Agnieszka Oryńska-Lesicka
Jane Birkin: Helena Sujecka (gościnnie)
Charlotte Gainsbourg: Klaudia Waszak (gościnnie)
Serge Gainsbourg: Cezary Studniak
Muzycy:
Krzysztof Nowikow: gitara / band leader
Łukasz Bzowski / Piotr Świętoniowski: piano
Piotr Mazurek / Marcin Spera: gitara Basowa
Michał Lasota / Michał Polak: perkusja