Jesteście ciekawi, jak żyje się na „najdłuższym cmentarzu świata”? Reporter Jacek Hugo-Bader wyrusza w podróż na Kołymę po to, by opowiadać o codzienności tutejszych ludzi. Europejski włóczęga, „dziwiący się przestrzeni”, i jednocześnie reporter, mierzący się z materiałem będącym w istocie nie do ogarnięcia, tworzy subiektywny, współczesny obraz Kołymy. Ten znakomity zbiór notatek podróżnych jest takim bardzo osobistym, pisanym po latach, przypisem do Szałamowa czy Sołżenicyna. Jest również wymownym świadectwem spotkania z okruchami „post-kołymskiej duszy”.