Twierdzenie, że poznanie prawdy jest niemożliwe lub, wedle odmiennego podejścia, niezwykle trudne, zakrawa na banał. Adam Georgiev w przetłumaczonej niedawno przez Karola Furmańskiego na język polski książce "Planeta samych chłopców" podejmuje mimo wszystko próbę przedarcia się przez grę pozorów w celu odnalezienia sensu ludzkiej egzystencji. Fakt podjęcia tego trudu przez młodego, trzydziestoletniego czeskiego pisarza może dziwić – szczególnie, że droga, którą obiera, okazuję się nie do przebycia.
