Artykuły - Splot

Ważne: Strona wykorzystuje pliki cookies.

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej "Polityce Cookies".

x

Film |

Rodzina zastępcza (Złodziejaszki)

25.03.2019

Hirokazu Koreeda, tegoroczny laureat Złotej Palmy w Cannes, zaprasza do świata drobnych przestępców, by opowiedzieć historię o bliskości rozgrywaną w ciasnej chatce na obrzeżach Tokio. Rodzinna szajka czy sprytny układ? Koreeda...

Kosmiczny chaos (High Life)

19.03.2019

Po sukcesie „Grawitacji” oraz „Pierwszego człowieka” okazuje się, że gatunek sci-fi to nie tylko niewyczerpalne źródło tematów dla współczesnego kina, ale także (a przynajmniej w teorii)...

Bóg istnieje. Jest kobietą i robi filmy (Berlinale 2019)

19.02.2019

„Prywatne jest polityczne” – hasło tegorocznego Berlinale odwołuje się bezpośrednio do punktów zwrotnych współczesnego feminizmu. Ustępujący po osiemnastu latach dyrektor jednego z najważniejszych...

Strona główna » Artykuły

Tag: Jan Klata

Ostatnie dziecko Klaty

Marcin Miętus

03.11.2017

„Za to Wesele, za tę krótką chwilę w Starym Teatrze i za pracę z Janem Klatą dałbym się przysłowiowo pokroić” – z Krystianem Durmanem, aktorem Narodowego Starego Teatru rozmawia Marcin Miętus

Gdzie jest twój Stary?

Katarzyna Oczkowska

23.10.2017

Trochę jakby całe zamieszanie wokół Starego Teatru ucichło. Wczorajsi rebelianci być może poprzestali na Mikosowej poniewierce. A może nie. Może to tylko na chwilę dech zaparty, bo tak by się gdzieś het gnało, gnało, tak by się nam serce śmiało – i jak tam dalej leci to chyba nie trzeba przypominać. Kto jak kto, ale Wyspiański pasuje tutaj jak ulał. Trochę śmiesznie, a trochę strasznie, że młodopolski rebel stał się ulubieńcem dobrozmianowych admiratorów, którzy – zdaje się – Wesela nie doczytali. Przecież jak nikt inny potrafił Wyspiański zmiarkować co to znaczy narodowe samozaoranie. Bo zaorana jest scena, zaorany jest zespół, ale zaorana jest również publiczność Starego Teatru. No i cóż tam panie w polityce?

Teatrzyk sedesowy (Król Ubu)

Adrianna Alksnin

03.11.2014

Pierwsza premiera nowego sezonu w Starym Teatrze, poświęconego postaci Jerzego Jarockiego, za nami. Na pierwszy ogień poszedł Król Ubu w reżyserii Jana Klaty. Reżyser stworzył przerysowaną, karykaturalną przestrzeń, w której krwawa walka o tron króla Polski przypomina kukiełkowy teatrzyk, czy też jak sugerują szarfy, którymi opasani są bohaterowie wystrojeni w jaskrawe kombinezony – teatr fajansów.

Incest w rytmie techno (Król Edyp)

Adrianna Alksnin

18.11.2013

Po niedawnej premierze „Do Damaszku” w krakowskich kuluarach zaczęły krążyć plotki, iż Jan Klata znajduje się na skraju artystycznego wypalenia. Ostatnie trzy lata to seria coraz ciszej oklaskiwanych spektakli, produkowanych z jednego i tego samego przepisu, w którym wymieniane są tylko scenograficzne dodatki, muzyczna okrasa i tekstowy miąższ; ciekawe i oryginalne rozwiązanie sceniczne łatwo ginęły w czerstwym cieście spektaklu. W „Królu Edypie” Klata rezygnuje ze sprawdzonych chwytów, których mogli oczekiwać miłośnicy „Orestei” i proponuje eksperyment, którym udowadnia, że pomysły jeszcze mu się nie skończyły i potrafi nas skutecznie zaskoczyć. Zachwycić również.

Panie Janie, weź pan to na klatę!

Adrianna Alksnin

15.11.2013

Stało się! Dyrektura Jana Klaty w Narodowym Teatrze Starym im. Heleny Modrzejewskiej zbiera pierwsze owoce! Gwizdy, tupot obutych stóp, krzyki oburzenia, gardła wspólnie krzyczące „hańba!” oraz „wstyd!”. Takie atrakcje towarzyszyły czwartkowemu (14.11.2013) spektaklowi „Do Damaszku!” w reżyserii, nikogo innego, jak wygwizdanego Jana Klaty. Panie i Panowie, oto jesteśmy świadkami wiekopomnej chwili; dziejowego momentu, w którym narodził się spektakl, który zostanie legendą! Haters makes me famous – nie tak to ludowe porzekadło brzmiało?

Metafizyka YouTube’a (Do Damaszku)

Marcelina Obarska

27.10.2013

Mówić o teatrze Jana Klaty, używając haseł estetyka klipu lub popkulturowy mashup, to jak mnożyć synonimy, w jego koherencji trudno bowiem znaleźć najmniejszą lukę, a „Do Damaszku” w Starym Teatrze godnie ów styl reprezentuje (i nie zaskakuje). Zaskakuje jednak nieco sam wybór dramatu, który wydaje się stanowić raczej idealny materiał na scenariusz filmu Bergmana, niż na kanwę spektaklu tak silnie osadzonego we współczesności.

Ten teatr może być teraz kontrowersyjny

Anna Wąsowicz

24.03.2013

„Z Klatą pracuje się zupełnie inaczej (…) On tworzy świat, zarażasz się tym światem i zakochujesz się - z Katarzyną Krzanowską, aktorką Narodowego Starego Teatru, rozmawia Anna Wąsowicz.

I'm like a pie made for hungry guys (Titus Andronicus)

Katarzyna Peplinska

05.10.2012

Titus Andronicus Williama Szekspira to pełna okrucieństwa, trupów i lejącej się krwi opowieść o zemście. Jan Klata sięgnął do niej, by nie stroniąc od estetyki Quentina Tarantino, spróbować opowiedzieć o mechanizmach polityki, a zwłaszcza tej rozgrywającej się na linii Polska – Niemcy.

Video killed the radio star (Koprofagi czyli znienawidzeni ale niezbędni)

Justyna Stasiowska

26.11.2011

Niczym w „Wehikule czasu” z 1960 roku podróżujemy w przeszłość. Widzimy wirujący świat wokoło i przeobrażające się stroje na wystawie. Dobrze znane rzeczy stają się obce i odległe, a my oglądamy je niczym przyrodnicy. Spektakl „Koprofagi, czyli znienawidzeni ale niezbędni” kradnie magię srebrnego ekranu, aby rozbroić ją niczym tykającą bombę – zanim wybuchnie iluzja.

Kafka bezkofeinowa, czyli amerykański sen Klaty (Ameryka)

Adrianna Alksnin

13.10.2011

Jana Klatę śmiało można nazwać Tarantino polskiego teatru. Reżyser czerpie ze śmietnika popkultury, a jego spektakle stanowią niepowtarzalne kolaże cytatów znanych nam ze szkolnych podręczników, kultury, historii, ale też z telewizyjnych seriali i list przebojów. Tym razem reżyser wziął na warsztat Amerykę i jej mity.

Strony: 12 »