Sowa Marty Karwowskiej z łódzkiej Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera wyróżniona została Grand Prix konkursu Etiuda – Złotym Dinozaurem. Międzynarodowe jury, w którym obowiązki przewodniczącego pełnił włoski historyk filmu i dokumentalista Carlo di Carlo, jednogłośnie nagrodziło film za „precyzyjną konstrukcję dramaturgiczną, innowacyjną strukturę narracyjną i wrażliwość poetycką”. Animę zwyciężył film Bydło Kanadyjczyka Patricka Boucharda, uznany przez jury (pod przewodnictwem Borivoja Dovnikovića Bordo, wybitnego przedstawiciela zagrzebskiej szkoły animacji) za „arcydzieło o niezwykłej sile wyrazu”. Jurorzy typowali laureatów z 33 etiud oraz 63 animacji, powstałych między innymi w Meksyku, Japonii, Estonii i Argentynie. „Do wstępnej selekcji naszych konkursów zgłoszono w tym roku 369 filmów studenckich i aż 613 animacji – to świadczy o wadze MFF Etiuda&Anima, ale przede wszystkim cieszy fakt, że udało się wyłonić z tej grupy produkcje naprawdę interesujące, zarówno dla publiczności, jak i jurorów”, mówi dyrektor artystyczny festiwalu, Bogusław Zmudziński.
Sowa (reż.
Marta Karwowska)
Wokół konkursów organizatorzy zbudowali bogaty program, na który złożyły się zarówno kolejne odsłony znanych festiwalowych cykli, jak i wydarzenia specjalne. Do udziału w „Autoportretach twórców animacji”, pokazach, podczas których publiczność na żywo obserwować może proces twórczy, zaproszono tym razem Pjotra Sapegina, jednego z najważniejszych przedstawicieli norweskiej animacji, Marcella Jankovicsa, który zaprezentował również swój tworzony przez 25 lat monumentalny film Tragedia Człowieka, oraz Theodore`a Usheva, pokazującego publiczności, jak rysować animacje na… płycie winylowej. Bohaterami tegorocznych retrospektyw byli wybitni twórcy animacji ze Starego Kontynentu – Borivoj Dovniković Bordo, Bruno Bozzetto oraz Jean-Francois Laguionie, których filmy niezwykle rzadko wyświetlane są w polskich kinach.
Bydło (reż. Patrick Bouchard)
W Krakowie można było między innymi spotkać się z Samirą Makhmalbaf, słynną irańską reżyserką i jedną z jurorek Etiudy, posłuchać grającego do animacji estońskiego zespołu „Słoń Kryminalista”, wziąć udział w warsztatach gier komputerowych prowadzonych przez mistrzów ze szwajcarskiej szkoły EPAC, obejrzeć Przemianę, czyli najnowszy film braci Quay. W ciągu siedmiu festiwalowych dni w czterech obiektach festiwalowych pokazano ponad 300 filmów, z których większość nigdy nie doczekała się w Polsce regularnej dystrybucji.
Sowa (reż.
Wokół konkursów organizatorzy zbudowali bogaty program, na który złożyły się zarówno kolejne odsłony znanych festiwalowych cykli, jak i wydarzenia specjalne. Do udziału w „Autoportretach twórców animacji”, pokazach, podczas których publiczność na żywo obserwować może proces twórczy, zaproszono tym razem Pjotra Sapegina, jednego z najważniejszych przedstawicieli norweskiej animacji, Marcella Jankovicsa, który zaprezentował również swój tworzony przez 25 lat monumentalny film Tragedia Człowieka, oraz Theodore`a Usheva, pokazującego publiczności, jak rysować animacje na… płycie winylowej. Bohaterami tegorocznych retrospektyw byli wybitni twórcy animacji ze Starego Kontynentu – Borivoj Dovniković Bordo, Bruno Bozzetto oraz Jean-Francois Laguionie, których filmy niezwykle rzadko wyświetlane są w polskich kinach.
Bydło (reż. Patrick Bouchard)
W Krakowie można było między innymi spotkać się z Samirą Makhmalbaf, słynną irańską reżyserką i jedną z jurorek Etiudy, posłuchać grającego do animacji estońskiego zespołu „Słoń Kryminalista”, wziąć udział w warsztatach gier komputerowych prowadzonych przez mistrzów ze szwajcarskiej szkoły EPAC, obejrzeć Przemianę, czyli najnowszy film braci Quay. W ciągu siedmiu festiwalowych dni w czterech obiektach festiwalowych pokazano ponad 300 filmów, z których większość nigdy nie doczekała się w Polsce regularnej dystrybucji.