„Co zrobisz, kiedy skończy się wojna?” − pyta Billy Bragg w piosence zamykającej „Thanks for Sharing” − „czy opowiesz o więzi, jaka nas łączyła, czuły towarzyszu?”. Dla bohaterów, niedobranych „towarzyszy broni”, ich wojna prawdopodobnie nie skończy się nigdy, ale łączące ich więzi pozostaną na zawsze. Ta patetyczna, choć nie nieadekwatna, metafora i hollywoodzko krzepiące przesłanie są głównym powodem problemów z reżyserskim debiutem Stuarta Blumberga.